Maak kennis met het kinderkoor van OBS de Octopus

OBS de Octopus heeft een kinderkoor met leerlingen uit groep 6 t/m 8. De dirigent van het koor, Annette Riemersma, oefent allerlei soorten liedjes met de leerlingen. Juf Annette zingt zelf ook in een zanggroep en een koor, waardoor de kinderen kunnen profiteren van haar ervaring.

Aan het begin van de zangles oefenen de leerlingen een Zweeds kerstliedje, ‘Jul, jul, strålande jul’. Juf Annette zegt enthousiast: ‘Het klonk soms echt al Zweeds hoor! Alsof jullie zelf Zweedse kinderen zijn!’ Daar zijn de leerlingen het mee eens; het Zweeds gaat ze best makkelijk af. ‘Snappen jullie iets van dat Zweeds?’ vraagt juf Annette. Een van de leerlingen roept direct: ‘Nu weet ik dat ‘jul’ kerstmis betekent.’ Een andere leerling vult aan: ‘En ‘strålande’ is stralende.’ Op deze manier leerden de leerlingen tijdens de zangles ook een beetje Zweeds.

Het Octopus-koor op de OOZ-dag in 2024

En het bleef niet bij die taal. De tafels en stoelen werden aan de kant geschoven, en de klas werd opgedeeld in groepjes voor het volgende lied. De leerlingen stonden in het midden van het lokaal, ingedeeld bij het juiste stemvak. Daarna zongen ze zowel een Japans als een Hebreeuws lied. Met het Japanse lied heeft juf Annette jaren geleden met hetzelfde schoolkoor, maar natuurlijk wel met andere leerlingen, de finale bereikt van de Lang Leve de Muziek Show.

Op de melodie van het verzetslied ‘Bella ciao’ (onder andere bekend uit de serie ‘La casa de papel’) werd een Nederlandse hertaling gezongen, waarin de woorden ‘Bella ciao’ nog steeds terugkwamen. Hoewel de tekst niet heel opgewekt was, zongen de leerlingen met veel bravoure: ‘Het is de ploeg van de Partizanen, die voor de vrijheid viel voor jou.’

De groep leerlingen had duidelijk al veel geoefend. Ze konden onder andere liedjes zingen in canon en ook meerstemmig zingen was geen probleem. Bovendien was hun meertaligheid indrukwekkend, met liedjes in het Nederlands, Engels, Frans, Zweeds, Japans en Hebreeuws. De leerlingen wisten zelfs de accenten van elke taal goed na te doen. Zou dit het begin zijn van een Kinderen voor Kinderen OOZ-koor?

De leerlingen, die soms al twee of drie jaar meezingen, vertellen zelf over het koor:

Tobias: ‘Ik ben hier gekomen via mijn broer, die heeft ook op het schoolkoor gezeten. Ik vind zingen zelf heel leuk om te doen. Daarom heb ik auditie gedaan, en ik werd toegelaten.’

Emma: ‘Het leek mij leuk om mee te doen. We hebben al heel veel liedjes geleerd. ‘Caresse sur l’ocean’ is mijn favoriet tot nu toe, dat is een Frans liedje. We hebben ook al heel vaak opgetreden met het koor. Elke kerst doen we een voorstelling op school, maar we treden ook op in het verzorgingstehuis en in theaters zoals Odeon en Spiegel.’

Jesse is een vrij nieuw lid, hij zingt nu ongeveer twee maanden mee. ‘Ik heb het in groep 6 ook al eens geprobeerd maar dat lukte niet. Nu zit ik in groep 8 en dit jaar kon ik erbij komen. Ik heb met de weekopening op school wel heel vaak gezongen, dat doen alle klassen. ‘Bella ciao’ is mijn favoriete liedje, en ik oefen ook vaak thuis. Mijn familie en ik hebben een speciaal liedje voor onze overleden kat. Dat zingen we ook vaak’, vertelt hij.

Pepijn: ‘Mijn broer zat ook bij dit koor, maar dankzij een vriend van mij wilde ik er ook bij. Vorig jaar hebben we in de Spiegel opgetreden voor 1500 mensen, tijdens de speciale OOZ-dag. We zingen ook elk jaar bij een monument aan de Pilotenlaan tijdens de nationale herdenking.’

Drie leden van het koor zingen uit volle borst mee

Nomi vond de auditie destijds best spannend. ‘Ik zing bijna elke dag wel tien liedjes. Ik wil zeker blijven zingen, ook na dit koor, en misschien wil ik zelfs zangles nemen. Ik vind de optredens heel leuk om te doen. Tegen andere leerlingen heb ik gezegd dat ze ook bij het koor moesten komen, want dat is heel gezellig. En dat hebben ze gedaan. Nu zingen zij ook mee’, vertelt ze.

Femke: ‘Ik vind ‘Bella ciao’ heel leuk, want dat lied heeft een mooie tekst. Ik vind het leuk dat we verschillende talen zingen. Thuis oefen ik ook vaak, maar ik durf het nog niet aan anderen te laten horen. Misschien komt dat nog.’

Esmé: ‘Ik wist dat hier heel veel kinderen aan het zingen waren en wilde dat ook wel eens proberen. Ik was bij de auditie bang dat ik niet doorging, maar het is toch gelukt. Daar was ik heel blij mee. Mijn eerste optreden was in Odeon, dat vond ik superleuk. Mijn favoriete liedje is ‘Caresse sur l’ocean’, van de film ‘Les choristes’, over een jongensinternaat. Tegen andere kinderen zou ik willen zeggen dat ze niet zenuwachtig hoeven te zijn voor hun audities. Ik ben ook doorgegaan. Dit koor is echt heel leuk, ik zou het iedereen aanraden. Alleen de heel hoge liedjes vind ik soms lastig.’

Marly: ‘Ik wist zeker dat ik door zou gaan bij de auditie, omdat ik mooi kan zingen. Ik ben opgevoed met zingen en muziek. Vroeger had ik al een banjo en microfoon en deed ik mee met mijn moeder, die ook liedjes zong. Het zingen zit echt in de familie. Mijn opa heeft zelfs een Nederlandstalig liedje op YouTube staan. Ik vind het leuk dat we bij dit koor in verschillende talen zingen.

Juf Annette vertelt:

‘Het is allemaal begonnen in de jaren ’90, toen we met een Comenius-project bezig waren. Dit was een samenwerking tussen verschillende scholen, en ik heb toen de muziekkant op mij genomen. Scholen uit verschillende landen stuurden een liedje in en dat gingen de andere landen leren. Tijdens de weekopening op de Octopus leerde ik de leerlingen deze buitenlandse liedjes. Op een gegeven moment ontstond het idee om het grootser aan te pakken. We wilden met liedjes over vrede naar het Europees Parlement in Straatsburg. Dat is uiteindelijk gebeurd: we hebben daar overnacht en geoefend op de parkeerplaats. Het werd een heel avontuur. In die tijd zijn we ook een keer in de Tweede Kamer geweest, waar we een petitie hebben aangeboden. Twee Kamerleden begeleidden op gitaar, dat was ook een bijzonder moment.
We zijn zelfs op de Canadese televisie geweest. Er werd destijds een item gemaakt over Leo Major, een Canadese militair die in de Tweede Wereldoorlog Zwolle heeft bevrijd. Aan het eind van dat item zong ons schoolkoor een prachtig lied, dat vervolgens op een Canadese zender werd uitgezonden.
Het schoolkoor was vanaf het begin een groot succes, en ik heb het sindsdien in stand gehouden. Uiteindelijk besloot ik dat leerlingen auditie moesten gaan doen om toegelaten te worden, omdat ze wel een beetje moesten kunnen zingen. We zingen namelijk best pittige nummers. Die selectie werpt zeker zijn vruchten af: we worden regelmatig uitgenodigd om op evenementen te zingen. We zijn dus wel een beetje bekend.
Wat ik soms jammer vind, is dat het koor steeds opnieuw moet beginnen. Na groep 8 verlaten de leerlingen het koor, en komt er een nieuwe groep leerlingen. Dat is zowel leuk als uitdagend. Maar het is het zeker waard, en dat vinden de leerlingen ook!’

Ga naar de inhoud