Het lijkt een school zoals alle anderen. Klaslokalen, spelende leerlingen, een digibord. Maar wie iets beter kijkt ziet dat de tafeltjes allemaal verschillend zijn van vorm en hoogte. In de meivakantie is deze school razendsnel opgezet. OOZ-scholen doneerden het materiaal zoals tafels en stoelen. Binnen een dag was er genoeg.

Op deze school zitten kinderen uit Oekraïne, die moesten vluchten vanwege de oorlog. Zij krijgen hier onderwijs dat ervan uitgaat dat door het verwerven van kennis de leerlingen kansrijk worden in de samenleving en in hun eigen leven, hier of in Oekraïne. Er wordt op dit moment vooral gewerkt aan voldoende beheersing van de Nederlandse taal, zodat de kinderen door kunnen stromen naar het reguliere onderwijssysteem.

Luka en Maria (beiden 6 jaar) zitten in groep 3/4 . Ze zijn naambordjes aan het knutselen voor thuis op de deur. ‘Het Nederlands is best moeilijk’, vertelt Maria. ‘We leren veel nieuwe woorden.’

Door het knutselen worden spelenderwijs de aangeleerde woorden versterkt: kleuren, materialen, hun eigen naam leren schrijven. Luka vindt de Nederlandse woorden soms best lastig om te onthouden. Hij knutselt vandaag twee naambordjes, ook één voor zijn jongere broertje want die is jarig.

Verschillen

In Oekraïne gaan de meeste kinderen pas naar school als ze zeven jaar oud zijn, vanaf groep 3. Ze kennen er geen kleuterklassen. Maria was in Oekraïne net voor het eerst naar school geweest toen de oorlog begon. School is dus vrij nieuw voor haar. Dit geldt niet voor Luka, hij ging al vanaf jongere leeftijd naar een privéschool. Hierdoor zitten er soms grote verschillen tussen de kinderen. Sommigen moeten nog leren aan een tafeltje te zitten en in rijen naar buiten te lopen, anderen weten al beter wat school inhoudt.

De school in Oekraïne was anders georganiseerd dan in Nederland. ‘De schooldag was daar langer’, herinnert Luka zich vooral. Er zijn kleine verschillen, zoals dat ze er geen digiborden gebruiken. Maar ook de indeling van de dag is anders. In plaats van de hele dag dezelfde juf of meester hebben ze in Oekraïne voor elke les een andere leerkracht, zoals wij dat kennen van het voortgezet onderwijs.

Nederland leren kennen

Luka kent Nederland inmiddels al best goed. Hij kent onze koning Willem-Alexander en weet dat Amsterdam de hoofdstad is. Zijn moeder is erg actief in een whatsappgroep voor Oekraïense vluchtelingen in Zwolle, en vindt het leuk om Nederland te ontdekken. ‘Ze gaan vaak op pad, hij heeft het hele land al gezien’, vertelt zijn leerkracht.

Maria heeft het naar haar zin op de Oekraïense School. Ze heeft al een vriendinnetje gemaakt in de klas. Ze kijkt er erg naar uit als het straks winter wordt, om sneeuwballen te maken. Ook de pauzes zijn fijn, dan rent ze het hele schoolplein over.

Een dag op de Oekraïense School begint met 2.5 uur Nederlandse les. Ook vakgebieden drama, sport en muziek worden vanuit het Nederlands aangeboden. ‘Muziek is een fijne manier om met elkaar te communiceren’, vertelt Nederlandse leerkracht Gina. ‘Ook al verstaan de kinderen en ik elkaar soms niet, muziek is namelijk universeel en werkt altijd.’

In elke groep is ook een bevoegde Oekraïense leerkracht aanwezig. Zij ondersteunen de Nederlandse leerkrachten en geven Oekraïense taal, Engels en rekenen/wiskunde. ‘Ik denk dat het belangrijk is voor de kinderen om in samen te zijn met kinderen van dezelfde afkomst en cultuur’, vertelt de Oekraïense Valentyna. ‘Het is fijn om sámen Nederland te leren kennen. Daarna kunnen de kinderen zelfstandig doorstromen naar een Nederlandse school.’

Bovenbouw

Kyrill (11) en Veronika (10) zitten in groep 7 van de Oekraïense School. Nederlands praten is ook voor hen soms nog wat spannend. Kyrill vindt het fijn op deze school. Wat vindt hij dan het leukste? De leraren en zijn klasgenoten. Hij wil nog veel dingen leren over Nederland. De taal, cultuur, geschiedenis en natuurlijk over kaas! In Oekraïne kreeg hij andere vakken, hij leerde er bijvoorbeeld Russisch en Spaans. Hier op zijn nieuwe school vindt hij het vak drama erg leuk.

Veronika is wat meer verlegen. Zij wil later graag bij de politie en is daarom heel gemotiveerd om goed Nederlands te leren spreken. Dat gaat al best aardig omdat ze vanaf het begin al Nederlands leert op de Oekraïense School. De hele ochtend, tot aan de pauze, spreken ze in het Nederlands. Juf doet soms net of ze dingen niet begrijpt, totdat je het in het Nederlands zegt. In de klas mochten de leerlingen op allerlei voorwerpen de Nederlandse naam plakken. De klok, de tafel, het schoolbord: alles werd benoemd. Zelfs de juf liep de hele dag met een post-it ‘juf’ op haar schouder.

De kinderen moeten binnen twee jaar uitstromen naar het regulier onderwijs. Kyrill gaat inmiddels twee dagen per week naar Thorbecke 10-14, doordat zijn Nederlandse taalvaardigheid dat toelaat. ‘Ik word heel goed geholpen door de leerkrachten en klasgenoten daar’, vertelt hij vrolijk.